As the body cannot be detached completely from experience, and memory from the human presence, thus information cannot exist without form. The technical features of a photograph are its exact description, but not its essence. Plato described a hell of ambiguity, not a utopia of existence when an item’s pure information consists of elements without a specific position, the restructuring of its form would have no impact as to its identity.
Daily we subconsciously recall automated patterns of knowledge, behavior, interaction, processes with synchronous will and contexts of information that behave as symbiotic organisms. Libraries and lineages act through our simplest action, the metadata of our mental evolution, the filters of existence and the keys of civilization. Every group of information that constitutes an item, an action, a habit or tendency, is meaningless before we filter it through our collective subconscious will.
The purpose is not to know how to process data, but knowing from the beginning their final form. By assuming the end result, we will force its parts to adjust to their new reality.
GR/
Όπως το σώμα δεν μπορεί να αποδεσμευτεί τελείως από την εμπειρία και η μνήμη από την φυσική παρουσία του ανθρώπου, έτσι και η πληροφορία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς μορφή. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά μίας φωτογραφίας είναι η ακριβής περιγραφή της, αλλά όχι η ουσία της. Ο Πλάτωνας περιέγραψε μία κόλαση ασάφειας, όχι μία ουτοπία για την ύπαρξη, όταν η καθαρή πληροφορία ενός αντικειμένου αποτελείται από στοιχεία χωρίς σαφή θέση, η αναδιοργάνωση της μορφής του δεν θα είχε καμία σημασία ως προς την ταυτότητα του.
Καθημερινά επαναφέρουμε ασυνείδητα αυτοματοποιημένα μοτίβα γνώσης, συμπεριφοράς, αλληλεπίδρασης, διαδικασίες με παράλληλη βούληση και πλαίσια πληροφοριών που λειτουργούν ως συμβιοτικοί οργανισμοί. Βιβλιοθήκες και γενεαλογίες δρουν μέσα από την πιο απλή πράξη μας, τα metadata της νοητικής μας εξέλιξης, τα φίλτρα της ύπαρξης και τα κλειδιά του πολιτισμού.
Κάθε ομάδα πληροφοριών που απαρτίζει ένα αντικείμενο, μία πράξη, μια συνήθεια, είναι ανούσια πριν φιλτραριστεί από την ασυνείδητη συλλογική μας βούληση.
Πλέον το ζητούμενο δεν είναι να ξέρουμε πως να επεξεργαστούμε τα δεδομένα, αλλά να γνωρίζουμε ήδη από την αρχή την τελική τους μορφή. Υποθέτοντας το αποτέλεσμα, θα αναγκάσουμε τα μέρη του να προσαρμοστούν στη νέα τους πραγματικότητα.